prof. dr hab. Marian Marek Drozdowski
Rocznik 1932. Po ukończeniu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie w 1955 r. w
trakcie zdobywania materiałów do pracy
magisterskiej „Kolejowa obsługa portu szczecińskiego” znalazł się w orbicie
byłych współpracowników wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego. Jemu poświęcił
swoją rozprawę doktorską i kilka tomów dokumentów związanych z polityką morską i
budową Centralnego Okręgu Przemysłowego.
W biografistyce naukowej uprawianej przez profesora
centralne miejsce zajmują prezydenci Warszawy: Piotr Drzewiecki, Stefan Starzyński i Marceli
Porowski – prezydent powstańczej Warszawy w 1944 r. i prezydenci RP: Naczelnik Państwa Józef Piłsudski, Gabriel Narutowicz, Stanisław Wojciechowski, Ignacy
Mościcki, Władysław Raczkiewicz oraz Jan
Karski-Kozielewski. Prof. Drozdowski opracował także biografie:
Aleksandra Dębskiego, Ignacego Paderewskiego, Władysława Grabskiego, Eugeniusza
Kwiatkowskiego, Juliusza Poniatowskiego.
Najwięcej prac poświęcił Warszawie: dokumentacji epoki Stanisławowskiej, Powstaniu
Kościuszkowskiemu, narodzinom Niepodległości w 1918 r., Bitwie Warszawskiej 1920 r., przewrotowi majowemu
1926 r., obronie wrześniowej 1939 r., Polskiemu Państwu Podziemnemu, powstaniu
w getcie warszawskim, powstaniu warszawskiemu 1944 r., exodusowi Warszawy 1944
r., Warszawie epoki stalinowskiej, odwilży i Października 1956 r. oraz
narodzinom III Rzeczypospolitej w Warszawie. O Warszawie współczesnej traktują
jego wspomnienia osobiste: „Moja droga do III Rzeczypospolitej”, „W cieniu
harcerskiej lilijki, warszawskiej syrenki i śląskiego orła” i „Lata 1988-1991 w
dzienniku historyka”.
Profesor kierował Obywatelskimi Komitetami Pomników
Warszawskich: Stefana Starzyńskiego, Henryka Sienkiewicza i Tadeusza Kościuszki
w Warszawie. Przez wiele lat był prezesem Towarzystwa Miłośników Historii.
Ostatnią pracą profesora opracowaną wspólnie z mgr Xymeną Pilch-Nowakowską jest
dwutomowa antologia „Ignacy Jan Paderewski we wspomnieniach jemu współczesnych” i „Literacka legenda
Łazienek Królewskich” (wspólnie z Anną Reichert). Profesor za swe prace naukowe i działalność
obywatelską otrzymał: Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, Złotą Syrenkę, Medal im. Stanisława Augusta Poniatowskiego i Medal Pro Mazovia, Nagrodę Literacką m.st. Warszawy, Nagrodę Brata Alberta i Viktora 1990 r.
oraz honorowe obywatelstwa Stalowej Woli i Łasku (miasta rodzinnego).
W ramach obchodów 100-lecia Niepodległości prof. przygotował z przyjaciółmi „Kalendarium
narodzin Niepodległości 1914-1923”, „Budowniczowie II Rzeczypospolitej” i
wspólnie z Elżbietą Wodzyńską „Archiwum Piotra Drzewieckiego działacza
gospodarczego i Prezydenta Warszawy 1917-1921”.
Historii COP-u profesor poświecił min rozprawę
doktorską, zbiór dokumentów „Polityka
inwestycyjna i budowa Cop-u Eugeniusza Kwiatkowskiego” (Stalowa Wola 2012) i „Historię Centralnego
Okręgu Przemysłowego. Geneza. Budowa. Wizja przyszłości. Opinie” (Radom
2015).